قلم

به نام خالق هستی

این روزها که مصادف شد با روز مجلس و شهادت آیت الله مدرس بر آن شدیم تا مطالبی که در این خصوص به ذهن خطور می کند بیان کنیم چرا که خیلی از نمایندگان خود را مدرس زمان می دانند و خیلی از افراد نماینده ای را به مدرس تشبیه می کنند مدرس مظلوم زمانه خود و زمانه ماست، مظلوم زمانه خود است چون با قلدری چون رضاخان در آویخته بود که جز رسیدن به مقصد خود با تطمیع و تحریف راهی را نمی شناخت، خلاصه آنکه به قصد امنیت جنبشهایی چون سردارجنگل را سر کوب کرد و به بهانه جمهوری سلطنت خویش را بر سلطنت قاجاریه غالب کرد و... مدرسی که می گفت دیانت ما عین سیاست ماست و سیاست ما عین دیانت ماست به دنبال آن بود تا عقب ماندگی جامعه اسلامی را متذکر شود و با توجه به فرمایشات خود که فرموده بود در بلاد بابل بودم به این نکته فکر می کردم که چرا بلاد یوروپ پیشرفت دارند اما بلاد ما مسلمانان پیشرفتی در حد آنان نداشته است و به این نتیجه رسیده است که بخاطر آن است که آدمهای متدین به دنبال سیاست نرفته و سیاست را به افرادی سپرده اند که هیچ قدی و بندی را پذیرا نیستند.

اما دخالت دین در سیاست آیا به معنای آن است که بانی دین و کسانی که دین در دست آنان است تنها باید در سیاست دخالت کنند، آیا فقط فقها که متصدیان دین هستند می توانند در سیاست دخالت کنند؟ که یکی از فقهای قدیمی شورای نگهبان معتقد بود که تنها فقها باید سیاست دخالت کنند و در نماز جمعه تهران آنرا بیان کردند که امام خمینی بر آشفتند و با او مخالفت نمودند،

مشکلی دیگری که بوجود می آید اینکه اگر سیاستمداران یک تقدسی برای خویش قائل شوند و نقد خود را نقد دین و اعتراض به خود را اعتراض به دین تلقی کنند آیا جامعه اسلامی می تواند با این تفکر پیشرفت کند ، چرا که اشتباهات و مشکلات این افراد به پای دین نوشته خواهد شد.

مدرس طبق روایتی که کسی که شب در حالی که شکمش سیر است و بخواب برود در حالی که همسایه اش گرسنه است مسلمان نیست در نطق های خود می گوید ننگ باد بر نماینده ای که موکلش گرسنه می خوابد و او بخواهد برای خود حقوق تعیین کند و  برا ی آنان تلاشی نمی کند،

خاک بر سر وکیلی که فرزندانش بعد از او از حقوق مجلس استفاده کنند و لو خود من باشم فرزند من باید برود گدایی کند به جهنم که نمی تواند کاری انجام دهد و او نباید از مجلس حقوق بگیرد.

این نوع نگاه مدرس به جامعه و وکالت مردم است و نگاهش به نمایندگی، حال باید دید آیا مجلسی که مدعی است چون مدرس نمایندگانی در خود دارد چه وضعیتی دارد و آیا وکیل مردم هستند یا وکیل خود یا وکیل دولت؟!

اینجاست که باید مدرس را مظلوم زمان خود و زمان ما دید

برگرفته از درسهای استاد